Test stabilności chemicznej pozwala określić stopień rozkładu związku, który zachodzi w skutek nieenzymatycznych procesów w buforowych roztworach wodnych (np.: hydroliza, utlenianie, rozpad katalizowany światłem). Stabilność chemiczna potencjalnych leków jest jednym z kluczowych do określenia parametrów ponieważ cząsteczki, które są wysoce niestabilne, nie są dobrymi kandydatami na leki ze względu na trudności w zachowaniu efektywnej terapeutycznie formulacji. Ponadto molekuły przeznaczone do podawania doustnego muszą wykazywać chemiczną odporność na niskie wartości pH. W ramach stosowanej procedury oferujemy zróżnicowany zakres pH.

Zdolność cząsteczki do dysocjacji w środowisku fizjologicznym żyjącej komórki jest ważna ze względu na aktywność biologiczną leku. Zdolność ta określana jest poprzez stałą dysocjacji kwasowej (zwana również stałą kwasową) – K_a. Jonizacja cząsteczki ma wpływ na jej zdolność do absorbcji światła i kształt widma UV-Vis.