Stabilność związków w płynach biologicznych jest ważnym czynnikiem ponieważ substancje, które ulegają szybkiej degradacji wykazują niską skuteczność in vivo. Informacje dotyczące stabilności badanego związku w osoczu są przydatne podczas wykonywania innych badań in vitro (np. badania wiązania białek osocza mogą stwarzać trudności interpretacyjne), badań in vivo (np. przechowywanie i operowanie próbkami podczas badań przedklinicznych i klinicznych może stwarzać problemy) oraz podczas badań przesiewowych leków, których szybka konwersja w osoczu jest zjawiskiem pożądanym (np. proleki).
Standardowy protokół badania stabilności w osoczu:
Dostępne gatunki | Człowiek, szczur, mysz, królik, pies, małpa, bydło |
Stężenie badanego związku | 1 μM |
Punkty czasowe | 0, 15, 30, 60 and 120 min |
Temperatura | 37oC |
Kontrole | Próba ślepa Próba pozytywna (1 związek) |
Liczba powtórzeń | 3 próby/punkt czasowy dla badanego związku 1 próba/punkt czasowy dla kontroli |
Metoda analityczna | LC-MS |
Dane wynikowe | Procent związku wyjściowego pozostałego po każdym z okresów inkubacji |