Stabilność w osoczu

Stabilność związków w płynach biologicznych jest ważnym czynnikiem ponieważ substancje, które ulegają szybkiej degradacji wykazują niską skuteczność in vivo. Informacje dotyczące stabilności badanego związku w osoczu są przydatne podczas wykonywania innych badań in vitro (np. badania wiązania białek osocza mogą stwarzać trudności interpretacyjne), badań in vivo (np. przechowywanie i operowanie próbkami podczas badań przedklinicznych i klinicznych może stwarzać problemy) oraz podczas badań przesiewowych leków, których szybka konwersja w osoczu jest zjawiskiem pożądanym (np. proleki).

 

Standardowy protokół badania stabilności w osoczu:

Dostępne gatunkiCzłowiek, szczur, mysz, królik, pies, małpa, bydło
Stężenie badanego związku1 μM
Punkty czasowe0, 15, 30, 60 and 120 min
Temperatura37oC
KontrolePróba ślepa
Próba pozytywna (1 związek)
Liczba powtórzeń3 próby/punkt czasowy dla badanego związku
1 próba/punkt czasowy dla kontroli
Metoda analitycznaLC-MS
Dane wynikoweProcent związku wyjściowego pozostałego po każdym z okresów inkubacji