Wiązanie z białkami krwi ma duży wpływ na farmakodynamikę badanych związków, ponieważ jedynie niezwiązana frakcja może oddziaływać z receptorami i wywoływać efekt farmakologiczny. Częściej określa się stężenie leku w osoczu niż w pełnej krwi. Jednak dla prawidłowej interpretacji wyników wskazane jest przeprowadzenie badań wiązania do specyficznych komponentów krwi.
Standardowy protokół badania wiązania do białek krwi:
| Metoda badania | Rapid equilibrium dialysis (RED, Pierce) (8K MWCO, podział: 100% krew-bufor) |
| Dostępne gatunki | Człowiek, szczur, mysz, królik, pies, małpa |
| Stężenie badanego związku | 5 µM |
| Czas inkubacji | 4 godz. |
| Temperatura | 37oC |
| Kontrole | Próba ślepa Kontrola dodatnia (2 związki: Metoprolol; Chlortalidon) |
| Liczba powtórzeń | 3 próby dla badanego związku 1 próba dla kontroli |
| Metoda analityczna | LC-MS |
| Dane wynikowe | Ułamek niezwiązanego leku w krwi Odzysk |